Orthomoleculaire geneeskunde

Orthomoleculaire geneeskunde is een complementaire geneeswijze met een wetenschappelijke basis dat als doel heeft de gezondheid van de mens te bevorderen of te herstellen.

Om dit te bereiken wordt er zo veel mogelijk gebruik gemaakt van voedings- en leefstijladviezen, eventueel aangevuld met voedingssupplementen zoals vitamines, mineralen, vetzuren en andere natuurlijke stoffen die het lichaam zonder schade kan gebruiken en verwerken. De combinatie hiervan wordt afgestemd op de persoon en is geen ‘one size fit’s all’.

De term orthomoleculair werd voor het eerst gebruikt in 1968 door professor Linus Pauling. 

Het betekent letterlijk:
– Ortho: juist, recht, gezond
– Moleculair: betreft de moleculen (in het lichaam). Deze bestaan o.a. uit alle voedingsstoffen, spijsverteringsenzymen, hormonen, neurotransmitters die nodig zijn om het lichaam gezond te laten functioneren.

In de Orthomoleculaire geneeskunde wordt er naar het lichaam als geheel gekeken waarin de cellen, weefsels en organen met elkaar communiceren en samenwerken om een gezonde balans te behouden. Een gezonde balans wordt ook wel homeostase genoemd. Er kunnen diverse redenen zijn waardoor de homeostase verstoord raakt. Het lichaam probeert er alles aan te doen om ‘het hoofd boven water te houden’. Het past zich zo goed mogelijk aan aan de omstandigheden waarin het zich bevindt. Maar naar verloop van tijd kunnen klachten ontstaan en zelfs ziekten ontwikkelen. Het doel van de Orthomoleculaire geneeskunde is om het lichaam zo te ondersteunen dat het de gezonde balans weer terug kan krijgen.